a kto prośby nie posłucha, w imię ojca, syna, ducha...

Widzicie Pański krzyż?

Nie chcecie jadła, napoju,

Zostawcież nas w pokoju!

A kysz, a kysz!

jest tyle pięknych miejsc na świecie a my wiąż wracamy do tego samego

 sami nie wiemy czego szukamy, czasem mamy masę sprzecznych pomysłów w głowie a czasem stawiamy tylko na światło jarzeniowe. 

jest tyle pięknych miejsc na świecie a my wciąż wracamy do tego samego

szaroburo / i niech tak zostanie amen!

tak wiele do powiedzenia / tak mało wypowiedziane

tak wiele chciałoby się powiedzieć / tyle myśli... gryzę się w język

świat, w którym żyjemy, pędzi w jakimś dziwnym kierunku, którego nie rozumiem / mam dość!

ironia i sarkazm pomagają przetrwać kolejny dzień... 

to jest maniaszycia / to jest genialne w swojej prostocie

kreujemy nasz zimny, szary świat, jest nam w nim dobrze i nie szukamy żadnego innego.

bardzo lubię proste formy i nie jestem miss lutego / whatever

nie jestem miss lutego i nigdy nie będę / nawet nie chciałabym

nie noszę sukienek w kwiatki, klasycznych szpilek i różowej szminki / tyle we mnie kobiecości co kot napłakał.

nie jestem ładną buzią z okładki Elle / i nie mam już sił się tłumaczyć...

kocham Kilmta, Lempicką, Richardsona i Akrans, proste formy, kapelusze, za duże ciuchy i kolor szary.

kim jestem? / nikim szczególnym, bo tylko pokazuję tu kawałek mojego prywatnego świata; ale kurcze w Polsce mamy ponad 38 milionów takich prywatnych światów, co wcale nie czyni mnie jakoś specjalnie wyjątkową. 

monotematycznie

obudź się / spójrz / tak wiele umyka ci z życia gdy masz zamknięte oczy...

krzyczymy głośno i cicho

... dopóki ktoś nie usłyszy / jest dobrze / jest źle / żyjemy / oddychamy / cieszymy się sobą... jutro może nas już nie być / tak, jesteśmy dla siebie a diabeł zwija naszą miłość w kłębek wełny

naucz mnie sztuki małych kroków

od tak...

insomnia / a może by tak wtopić się w tłum...

stać się permanentnie niewidzialnym / nie czuć / nie myśleć / nie odbierać / nie przetwarzać.

?!

szukamy czegoś, co nie istnieje

"w fotografii powiedziano już wszystko / no może prawie wszystko... "

powielamy mniej lub bardziej nieświadomie, szukamy czegoś, co nie istnieje, bawimy się formą, myśląc że tylko to nam pozostało. łapiemy światło naturalne, a gdy go nie ma wpadamy w panikę. 

po raz kolejny przekładam sesję ślubną / tłumaczę: nie mam światła! / - no ale jak to? przecież o szesnastej jeszcze widno / -eh...